-
BRIEF 1 – ANNEKE
Vandaag wordt ze dertig. Dat klein enthousiast en veel te lief kindje zou haar ogen niet geloven als zou zien wie er nu terug staart in de spiegel. Ze was zo op zoek naar een plek waar ze thuishoorde dat ze niet zag dat ze al die tijd gewoon thuishoorde bij haarzelf, de mensen die haar graag zagen om wie ze is en de wereld in zijn geheel. Misschien legde ze haar waarde wel iets te veel bij de buitenwereld en op het puntje van de kwade tongen. Toen ze…
-
DE START
Klokslag middernacht en ik zat onder tafel twaalf druiven te eten. Hoopvol dat het nieuwe jaar wat mildheid zou brengen maar vooral voorzichtig uitkijkend naar mijn dertigste levensjaar. De afgelopen 366 dagen heb ik mij druk gemaakt over die nieuwe voordeur. Al de dingen die ik nog niet bereikt had maar wel wou op de tijdlijn van mijn leven. Daar kwam een vorm van rouw bij kijken om al die verlangens in mijn hart die tot nu toe nog niet tot uiting kwamen. Daarnaast ook een beetje schaamte omdat…
-
WINTERSLAAP
Het is tijd voor een winterslaap. Lange wandelingen gewikkeld in een dikke jas. Warme douches met kaarsjes aan in de badkamer. Uitslapen zonder wekker. Yogalesjes en brunch. Talrijke knuffels en babbels met mijn lievelingsmensen. Boeken lezen met een dekentje in de zetel. Lekker eten aan de kersttafel en gezellig samen zijn met familie. Schrijven en je creatieve geest de vrije loop laten. December is geen oogstmaand. Het is net de periode om te verzachten, te herbronnen en de batterijtjes op te laden. Het is de maand waar ik elk jaar…
-
ROMMEL
Wij hebben als maatschappij vaak een hekel aan rommel. Je leven moet glad in de plooi liggen, geordend zijn netjes in een doosje. Alsof een professionele organiseerfirma er doorheen is gegaan. Misschien is het de vloek van social media of de druk om alles onder controle te willen hebben. Er zit zoveel schoonheid in een beetje rommel en wat wou ik dat ik wat meer kon laten rondslingeren. Minder bang voor de consequenties. Gewoon rommelig zijn. Lekker vallen over je eigen gevoelens of nog eens trappen op de ene…
-
HARTSLAG
Voor de eerste keer in mijn leven weet ik niet wat de volgende halte is. Dat is eng. Zeker voor iemand die op jonge leeftijd alles in een plan had gegoten. Ik had een prachtig beeld van hoe mijn leven er moest uitzien en waar ik naar verlangde. Maar … Het leven, houdt niet zo van plannetjes, van ‘willen en moeten’. Het houdt er niet van om in bochten gewrongen te worden. Waar het wel van houdt is vrij te vloeien, te bloeien, zich te verliezen in hoekjes en…
-
CUES (ENG)
He texted me and said: ‘I think I missed the cue to kiss you’.He did. We did. We both wanted to but missed the moment. We both agreed that the kiss would naturally follow the next time we saw each other. In our eagerness we began to contemplate recreating the moment that exact same night.But it would feel forced, not like a natural evolution of a great date. It made me think of the many times in our lives were we miss cues. Sometimes we notices the missed cues right…
-
BROODKRUIMELMEISJE
We nemen in het leven vaak genoegen met. We slikken, stellen ons niet te veel vragen, zijn sterk, strijdvaardig en veerkrachtig en gaan gewoon door. We zijn flink. Een baby wordt geboren en is net als een witte pagina in een boek. Enkel het DNA is op voorhand bepaald maar de rest zoals als onze overtuigingen, zelfbeeld, waarden en normen, etc liggen nog helemaal open. Hoe meer we groeien, worden die pagina’s gevuld en worden we gevormd door gebeurtenissen in de omgeving waar we dagelijks in vertoeven (school, opvoeding, hobby’s,…
-
MIJN HUIS
We staarden naar elkaar in de spiegel. Zij met een open blik en ik ééntje met een frons. Waarmee ik elk detail van haar bespeurde en besmeurde met een oordeel. Ik zag littekens en dacht hoe anders het mij maakte. Zij droeg de littekens met trots en zag ze als een teken van heling. Ik zag elke bult en rol als er eentje te veel. Zij omarmde ze en maakte ze deel van het geheel. Ik heb zo gevochten met haar, haar veracht en haar weggeduwd als bijkomstig. Ik ben…
-
ANNE’S VERSION
Het afgelopen jaar stond in het teken van Beyoncé haar Renaissance en Taylor Swift nam haar kracht terug door haar eigen muziek opnieuw uit te brengen als Taylor’s Version. Ik kan alleen maar beamen dat ook mijn afgelopen levensjaar in het teken stond van wedergeboorte en het tijd was om mijn eigen versie van het leven te ontdekken. Op één jaar tijd kan je leven er zo ontzettend anders uitzien. Dan pas besef je dat de slechte tijden de deur openen naar iets nieuws en beter dan je zou durven…
-
PUNT
Ik zat op de fiets mijn haar fladderde in de wind. De route kende ik als mijn broekzak. Meer dan 100 keer had ik hem al gedaan de afgelopen jaren. Toch was dit de laatste keer dat ik hem zou doen met die bestemming als laatste halte. Ik was vrij, zo vrij als een vogel en ik kon doen wat ik wilde. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik mijn kracht terugnam en een duidelijke grens stelde. Toen had ik niet door dat deze stap het…
