ANNE’S VERSION
Het afgelopen jaar stond in het teken van Beyoncé haar Renaissance en Taylor Swift nam haar kracht terug door haar eigen muziek opnieuw uit te brengen als Taylor’s Version. Ik kan alleen maar beamen dat ook mijn afgelopen levensjaar in het teken stond van wedergeboorte en het tijd was om mijn eigen versie van het leven te ontdekken.
Op één jaar tijd kan je leven er zo ontzettend anders uitzien. Dan pas besef je dat de slechte tijden de deur openen naar iets nieuws en beter dan je zou durven denken. Het vraagt wel wat van een mens. Vergeet die comfortzone, het is durven springen in het diepe zonder dat je weet of je überhaupt kan zwemmen.
Het is leren vertrouwen op je lichaam en geest. Lief te zijn voor het huis dat je belichaamt ook in die slechte belichting in de paskamer. Je grenzen aangeven, muurtjes laten omvallen, je ware ik tonen en gaan voor wat je verdient.
Uiteindelijk hebben wij allemaal dezelfde eindmeet in het leven. Sommige zijn er sneller dan andere. Het proces, hoe je je leven vormgeeft, de weg ernaar toe is wat er toe doet. Niet de uiteindelijk goals die we zo hard zijn aan het nastreven. Dus geniet, maak fouten, spring in het diepe of kies net even voor comfort. Maar weet dat je altijd een andere keuze kan maken. Je leven radicaal omgooien of net stapje per stapje het verschil maken. Jij mag kiezen, het is jouw leven!
De herinneringen van de weg naar de eindmeet die blijven hangen, die nemen we mee naar wat er hierna komt. Het zijn die dingen die op je netvlies verschijnen net voor je de poort inwandelt naar de eeuwige vrijheid.
Klef en cliché als ik ben: vandaag ben ik extra dankbaar voor de liefde die ik elke dag mag ontvangen, voor mijn leven en het pad dat ik bewandel. De bedenking dat alles er op één jaar tijd helemaal anders kan uitzien geeft mij gemoedrust. Dat wat dit pad ook brengt, het weer helemaal kan omdraaien. Daardoor geniet ik extra hard van het hier en nu en van de mensen rondom mij. Doe me één plezier voor mijn verjaardag: vier alles, al lijkt het stom voor de buitenwereld. Ik hang vaak mijn eigen slingers op, soms letterlijk. Het zijn de kleine dingen die het leven zo de moeite waard maken. Merci mama om mij dit te leren!
Nu ben ik klaar voor act ii van mijn persoonlijke renaissance. Het laatste jaar van mijn roaring twenties, let’s go!
Anne Colette
